Na het ontbijt (zoals elke dag met een gebakken ei met bacon) maken we een wandeling van 7 km vanaf de camper, de Victoria Mine Trail. Dit pad leidt ons naar een oude verlaten zilvermijn waar op zich niet zo veel te zien is, maar het is wel een mooie wandeling. En het wordt al weer flink heet! Wat een contrasten deze reis: zo zit je met een bevroren waterslang en zo loop je met het zweet gutsend van je gezicht…. Rond 11.00 uur zijn we terug bij de camper. Eerst zo’n lekkere koude Starbucks koffie en dan op pad naar Yuma, een rit van ruim 315 km. De TomTom stuurt ons eerst nog de verkeerde kant op; volgens het systeem is het korter om door Mexico te reizen. Dat lijkt ons echter niet zo’n goed idee en keren we om, de juffrouw van de TomTom blijft daarna nog ettelijke kilometers tegensputteren: “turn around if possible”…. Maar uiteindelijk legt ze zich toch bij onze keuze neer. Onderweg krijgen we tot 2 keer toe controle van de paspoorten. Heeft alles te maken met het feit dat we zo dicht bij de Mexicaanse grens zitten (mijn telefoon gaf gisteravond zelfs de boodschap: “welkom in Mexico”….) Op diverse plekken zie je ook waarschuwingsborden om verdachte personen en gebeurtenissen te melden.

We rijden via highway 85 naar Gila Bend, waar we Interstate 8 West op gaan. En daarna is het een kwestie van constant doorrijden tot Yuma. In Yuma overnachten we in Lynda Vista RV Park. Ook weer zo’n park waar ze geen huurcampers gewend zijn. Vooral bedoeld voor gepensioneerde Amerikanen die hier langere tijd doorbrengen. Wij hebben, gezien de omstandigheden, een rustig plekje. We doen hier onze was, drinken (zoals gewoonlijk) een biertje, eten lekker buiten en gaan in de warme camper naar bed. Morgen rijden we naar Joshua Tree National Park, waar geen voorzieningen aanwezig zijn (evenals in Organ Pipe). Maar waarschijnlijk wel weer een mooi rustig plekje midden in de natuur…. En met onze camper kunnen we makkelijk een paar nachten zonder voorzieningen.