Vandaag gaat het dan toch echt gebeuren! Om exact 9.15 rijdt de taxi voor om ons naar Schiphol te brengen. Het is onderweg behoorlijk mistig en dat blijkt later op de dag invloed te hebben op ons verdere reisschema. Toen we op Schiphol waren aangekomen zagen we dat vele vluchten door de mist waren vertraagd. Ons vliegtuig naar Detroit zou om 13.15 vertrekken en niets wees er op dat dat anders zou verlopen. Na eerst even rondgekeken te hebben (o.a. de bedrijvigheid vanaf het panorama platform bekeken) konden we door de paspoortcontrole en naar de gate. Het vreselijk beveiligingscircus moeten we lijdzaam ondergaan. Alles, maar dan ook alles moet uit de broekzakken (ook de al dan niet gebruikte zakdoek) in een plastic bakje. Verder ook de schoenen, broekriem, telefoon, laptop; alles moet door de detectiepoort. En daarna moet je op sokken alles weer bij elkaar graaien en fatsoeneren. Uiteindelijk zitten we dan op tijd in het vliegtuig, maar dan komt de mededeling dat er gewacht wordt op diverse vertraagde passagiers; kennelijk van vertraagde aansluitende vluchten. Uiteindelijk werd het een half uur later. Op zich niet zo’n ramp, ware het niet dat de overstaptijd in Detroit daarmee wat krapper werd.

Na ruim 8 uur vliegen komen we dan in Detroit aan. Daar komt dan het ritueel van de immigratie controle om de hoek kijken. Wij kwamen per abuis in een rij terecht waar men een blauw formulier moest invullen. In het vliegtuig hadden ze gezegd dat dat voor ons niet nodig was. Maar goed, wij hebben braaf dat blauwe formulier ingevuld. Het was volgens mij nauwelijks leesbaar maar de beambte vond het prima zo. Verder moesten we van alle 10 de vingers een afdruk maken, werd er een foto gemaakt, een paar vraagjes gesteld en dat was het dan. Viel eigenlijk nog wel mee. Daarna door de douane, die het blauwe formuliertje weer innam. Het doel van dat formuliertje ontgaat me. Vervolgens naar de bagageband omdat je op het eerste vliegveld waar je aankomt je koffers zelf mee moet nemen naar de aansluitende vlucht. Uiteindelijk bleek het allemaal mee te vallen en waren we precies op tijd voor de aansluitende vlucht naar Las Vegas. En tenslotte staan we dan om 19.00 uur op het vliegveld van Las Vegas. Na een wilde taxirit zijn we dan tegen acht uur ’s-avonds in hotel Luxor. Alles bij elkaar zijn we dan bijna 24 uur onderweg en dat is aan de lichamelijke toestand ook wel te merken.

We kijken nog even rond in het casino van het hotel, nemen een flinke pul bier en gaan dan eindelijk naar bed.